dahilek ya resulallah

yaman dede nin bir siiri.

gönül hûn oldu şevkinden boyandım yâ resulallah
nasıl bilmem bu nîrâna dayandım yâ resulallah
ezel bezminde bir dinmez figândım yâ resulallah
cemâlinle ferahnâk et ki yandım yâ resulallah

yanar kalbe devâsın sen bulunmaz bir şifâsın sen
muazzam bir sehâsın sen dilersen rûnümâsın sen
habîb-i kibriyâsın sen muhammed mustafâsın sen
cemâlinle ferahnâk et ki yandım yâ resulallah

gül açmaz çağlayan akmaz ilâhî nûrun olmazsa
söner âlem nefes kalmaz felek manzûrun olmazsa
firâk ağlar visâl ağlar ezel mesrûrun olmazsa
cemâlinle ferahnâk et ki yandım yâ resulallah

erir canlar o gülbûy-ı revanbahşın hevâsından
güneş titrer yanar dîdârının bak ihtirâsından
perîşân bir niyâz inler hayâtın müntehâsından
cemâlinle ferahnâk et ki yandım yâ resulallah

susuz kalsam yanar çöllerde can versem elem duymam
yanardağlar yanar bağrımda ummanlarda nem duymam
alevler yağsa göklerden ve ben masseylesem duymam
cemâlinle ferahnâk et ki yandım yâ resulallah

ne devlettir yumup aşkınla göz râhında cân vermek
nasîb olmaz mı sultânım haremgâhında cân vermek
sönerken gözlerim âsân olur âhında cân vermek
cemâlinle ferahnâk et ki yandım yâ resulallah

boyun büktüm perîşânım bu derdin sende tedbîri
lebim kavruldu aşkından döner pâyinde tezkîri
ne dem gönlüm murâd eylerse taltîf eyle kıtmîri
cemâlinle ferahnâk et ki yandım yâ resulallah

http://www.blogcu.com/dingorevlileri/779028/