sultan süleyman

kaç sene oldu zaman mı durdu deniz hep öyle aynı
dünya değişmez
taş duvar aynı kaldı
ümit öylece kaldı da
ümit edeni söyle kim aldı

kaç devir geldi
kaç nesil geçti
yürek öyle sevdalı
yollar kavuşmaz
hasretin ne tadı kaldı
sabır öylece kaldı da
sabredeni söyle kim aldı

bu dünya ne sana ne de bana kalmaz
sultan süleyman’a kalmadı
böyle hiç bir kitap yazmaz

kaç çiçek soldu
hani bu sondu
hani bir sarı fırtına
koptu zamansız
kaç tohum filiz dondu
hani bir acı yel savurdu
yürekler son defa vurdu

(bkz: aysel gurel)
(bkz: onno tunc)
(bkz: sezen aksu)
(bkz: kanuni sultan suleyman)

bunlardan ziyade bircok sey animsatan bazen yoran bazen umut asilayan bazende ani yakalamak gerektigini soyleyen sarkidir.

kimseye kalmadı bu koca dünya ona bile.

osmanlı imparatorluğunun 10. padişahı. 1.süleyman ya da tanınmış haliyle tam adı kanuni sultan süleyman olan padişah.

(bkz: olmaya devlet cihanda bir nefes sihhat gibi )

onno tunç $arkıları albumunde levent yüksel & murat uncuoğlu yorumu olan $arkıdır.

şarkıda geçen "taş duvar" berlin duvarı’dır.

her dinlediğimde, farklı duygulara sevk edebilme potansiyeline sahip, sezen aksu’nun mükemmel yorumladığı, sezen aksu 88 albümünden, onno tunç’un mükemmel bestesi ışığında, eşsiz aysel gürel sözleriyle birleşen, onno tunç şarkıları adlı tribute albümünde levent yüksel ’in, yeniden yorumladığı, hiç kimsenin, bu dünyada aslında bir yere gelemeyeceğini, ya da hiç kimsenin diğerlerinden farkının olmadığını çok güzel yorumlayan, mükemmel parça..

Kaf'tan kaf'a hükmederdi bir zaman
Davutoğlu Sultan Süleyman öldü efendim
Omuzuyla Kaf Dağı'nı kaldıran (efendim)
Hamzayla kahraman pehlivan öldü
(Efendi gül yüzlüm o can da öldü)
Medet Allah medet beyim onlar da öldü oy oy

Haniya bu dünya benim diyenler
Geldi geçti de milyonunan altın sayanlar efendim
Hiç bilinmez adam eti yeyenler (efendim)
Koca devler öldü Şahmeran öldü
Efendi gül yüzlüm o can da öldü
Medet Allah medet beyim onlar da öldü

Dünya kalsa Muhammed'e kalırdı
Can satın alsaydı da Nemrut alırdı efendim
Çıkmayan canlara da derman bulurdu (efendim)
Hekimler hekimi Lokman da öldü
Efendi gül yüzlüm o can da öldü.