yasasın cazin getirdigi devrim

can yücel’in gece vardiyası adlı şiir kitabındaki ilk şiirdir.

hiçkimse kalmadi
çiçekler çarpik açiyorlar
ampüller eğriydi
merdivenlerden çikamiyordum
tavan basikti
sifon işlemiyordu
siçamiyordum
işeyemiyordum
bir ölü militan bahari
bir apartman dairesinde bekliyordum
ben ki beklemeyi sevmem
beklemek benim için bir azap olduğuna göre
beni gazaba getirir
tramvay ihtiyari duraklarinda bekleye bekleye
ihtiyarlamiş bir komünist olarak
gitardan çikan tin sesleri
beni yeniden adam edecektir
havada havva olan bir adem
ve yaklaşirken bütün güzellikleri baharla birlikte
arkadaşlarim olan cazcilar
elbette bulacaklar bir acibadem
ve biz yaşamayi yeniden kuracağiz
bu zikkim denilen ritim
ve stringtin
hepimiz yaşamaktaki inkilap içinde değiliz
yaşasin cazin getirdiği devrim.