aykut barka

16 aralık 1951’de istanbul’da doğdu.
istanbul üniversitesi fen fakültesi jeoloji mühendisliği bölümü’nden 1974’de mezun olan barka, aynı bölümde yüksek lisans yaptı.

1974-1976 yılları arasında maden tetkik arama genel müdürlüğü’nde (mta) jeoloji yüksek mühendisi olarak çalışan aykut barka, doktorasını ise ingiltere’de bristol üniversitesi’nden 1981’de aldı.

1981-1985’te mta’da teknik uzman olarak görev yapan barka, 1985’te bristol üniversitesi’nde, 1986-1990 yılları arasında da massachusetts teknoloji enstitüsü (mit) ile california teknoloji üniversitesi’nde ziyaretçi bilim adamı olarak bulundu.

aykut barka, 1990 yılında boğaziçi üniversitesi kandilli rasathanesi deprem araştırma enstitüsü’nde, 1992’de istanbul teknik üniversitesi maden fakültesi jeoloji mühendisliği bölümü genel jeoloji anabilim dalı’nda öğretim üyesi olarak görev yaptı.

1996 yılında profesörlüğe yükselen, 1997 yılında itü avrasya yerbilimleri enstitüsü’nde öğretim üyesi olarak göreve başlayan barka, bu görevini sürdürüyordu. prof. dr. barka, deprem konseyi’nin de 2’nci başkanıydı.

beynindeki damar tıkanıklığı nedeniyle marmara üniversitesi tıp fakültesi hastanesi’nde 6 ocak 2002’de tedaviye alınan prof. dr. aykut barka, 1 şubat 2002’de hayatını kaybetti.

çok sayıda makalesi ve kitapları bulunan prof. dr. barka, evli ve iki çocuk babasıydı.

tübitak, mam, yer bilimleri araştırma enstitüsü ve bü kandilli rasathanesi deprem araştırma enstitüsü’de de danışmanlık yapan prof. dr. aykut barka, türkiye’de yerbilimlerini kuran ve kuzey anadolu fay hattı’nı (kaf) bulan prof. dr. ihsan ketin’den sonra, kaf konusunda en çok çalışan bilim adamıydı. prof. dr. aykut barka, kaf ile ilgili araştırmalarıyla yer bilimleri konusunda uluslararası bir üne sahip oldu.

prof. dr. aykut barka’yı, türkiye, 17 ağustos 1999 depreminden sonra tanıdı. prof. dr. barka, deprem gibi riskli bir konuyu, hiç çarpıtmadan, yumuşak üslupla, anlaşılır bir dille anlatmasıyla türk halkı tarafından ‘en güvenilir’ deprem uzmanları arasında yer aldı.

aynı zamanda istanbulumuzun güzel vapurlarından biridir. kadıköy-beşiktaş seferi yapıyodu kış boyunca sürekli. sergi gibi kullanılmıştı, resimler, fotoğraflar, kolaj çalışmaları filan vardı camlarında, duvarlarında filan..
üzerinde eşşek kadar "kalbinde yer yoksa güzelim, farketmez ben ayakta da giderim" yazıyordu ki, okudukça dört köşe oluyodum, sabah sabah gülümseme beliriyodu suratımda. harikaydı ama kaldırıldı bu çalışmalar sanırım.. harika bi fikir olduğunu düşünmüş idim ve sadece aykut barkada değil, diğer tüm vapurlarda da yer almasını istiyorum kendi adıma.