en derin kuyuların ta dibine vurduğumda bile beni gelip kurtaracağına inandığım,onsuzluğunda ünlemlerin üstüne üstüne bastırdığım insan...zar zor da olsa toplardım eskiden.şimdi darmadağın herşey...
neyse ki dün gece tuttum biraz ucundan...yine yazıyorum sana resimsiz sevgili...yaşımın verdiği tüm toylukla!...bekliyorum seni ama bu sefer vazgeçmek üzere sanki titreyen ellerim...şimdi daha bir ürkek bekliyorum gelişini;
balonsuz düşler hakim gecelere...şimdilerde kalmadı burnumu sızlatan şarkılar,kalmadı o bana yakışmayan rujların tadı dudağımda...içimde o sürekli depoladığım sevda bıraktı gitti beklemekten sıkılıp...ama ben yine de bekliyorum yaşımın verdiği o toylukla.senin için hazırladığım o 2 oda 1 salon balonlu ev vardı ya...unuttum ben onun yolunu!
yüzünü çizemediğim, sevdasına doyamadığım sevgili;
bir gün hayatımın kapısını çaldığında sana okutacağım diye yazdığım sayfaları atmışım ben.kaybolmuşlar ya da...tıpkı senin gelme ihtimalinin gün geçtikçe silinmesi gibi...bir gün gel, çal kapılarımı yine...gün geçtikçe suretimi hayattan silme sebebi....resimsiz sevgili...
resimsiz sevgili
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?