neylersin

yusuf hayaloglu’nun acikli bir siiri, dinledikce insanin icini burkan bir siir. giden sevgilinin arkasindan soylenesi siirdir.


bir gun, bu mahzun sevdadan geriye
kalirsa, sadece o huzun kalir..
sen de anladin ki yapa-yalniziz...
bulusmamiz yasak,
gorusmemiz uzak...
devrilmis kadehler gibi, donuyor basimiz,
neylersin...

ah guzelim,
incinmis bir sesi vardir yagmurun;
yanaklarina vurdugunda hissedersin.
ve bir veda sozcugu, saclarina,
titreyen bir opucukle dokundugunda;
bu ani dondurmaya yetmez nefesin.
bir film sahnesi gibi
akar gider ayrilik,
neylersin...

biz zaten hicbir romanda
kendi hayatimiza rastlamadik.
butun sarkilar bizi yanlis anlatmisti.
ve bitin bulmacalar yarim birakilmisti.
tenha sokaklarda usuyup durdu sirtimiz.
oysa, tuttugumuz baliklari bile
yeniden denize bagislamistik.
biz, hayata dair
hicbir yanlis yapmamistik...
neylersin...

biz bu sonucu hak etmedik,
hayir etmedik...
omrumuz bu talana lâyik degildi.

bazen aci vurdu, bazen de yagmur
hic gulmedi yuzumuz,
hic buyumedi gulumuz...
bizi yalnizca aksamlar kucakladi,
biliyorsun,
sabaha cikmayan bir yoldu yurudugumuz...

bir gun, bu oykunun sonuna gelince
ansizin desem ki: hosca kal canim!
unutursun,
mecburen unutursun...
yildizlar soner, bu ask da biter!
bazi gun hatirlayinca, sessizce aglariz.
neylersin...

ah bebegim, ah.. .
kekremsi bir tadi vardir gozyasinin,
dudaklarina sizinca fark edersin.
icindeki vurgun asklar mezarliginda,
ayrilik, olumden uste yazilinca,
gideni durdurmaya yetismez sesin...
bir inme gibi
dolanir bedeninde pismanliklar,
neylersin...

biz zaten hicbir sinemaya
tam vaktinde yetisemedik.
butun vapurlar bizden once kalkmisti.
ve butun biletler biz gelmeden satilmisti.
bosuna telaslarda yorduk gunlerimizi.
oysa nuh’un gemisinde bile
bize yer kalmamisti.
ve hicbir mutluluga adimiz kaydolmamisti.
neylersin...

biz bu aski surduremezdik,
inan, surduremezdik...
kalbimiz bu heyecana musait degildi.

bize hep acilar kaldi, bize hep yagmur
unutmasan bile artik
unutur gibi yapacaksin.
ve burusturup-burusturup attigim kagitlarda,
hic bitiremedigim
bir siir olarak kalacaksin

bazen aci dinmez, bazen de yagmur
sevgilim gulumse, her sey unutulur
suskunuz bu aksam ustu
hasrete yanmisiz, neylersin...

elden bir şey gelmeyen söylemlerde kullanılır.

"başaramadık işte neylersin"

zülfü livaneli’nin seslendirdiği bir parçanın adı.en güzel yeri "karanlık bastırmış,sevişmezsin de neylersin"dir.parçanın olduğu albüm 1995’de çıkmıştır ve aynı adı taşır.parçalar şöyledir;
1 neylersin
2 duvarlar
3 yandık yandık
4 sevdalım hayat
5 doğdukları yerde ölenler
6 dağlar
7 çağrışa çağrışa
8 duaz
9 urfa semahı
10 hudey hudey
11 doğdukları yerde ölenler

paul eluardin paris in ikinci dunya savasinda isgal edilmesini anlatan siiridir.


kapılar tutulmus neylersin
neylersin icerde kalmisiz
yollar kesilmis
sehir yenilmis neylersin
acliktir baslamis
elde silah kalmamis neylersin
neylersin karanlik da bastirmis
sevismezsin de neylersin

semah ve deyislerden olusan bir zulfu livaneli calismasidir el emegi goz nuru her turkunun arasinda ’nenni de nenni nenni has nenni nenni dost nenni nenni’ seklinde gecis vardir ve cokta hostur.