pazar günü ailecek kahvaltı yapma gelenegi

cocuklugun, kisi buyudugunde de ozlenilmeye devam eden ayrintilarindandir efendim.
pazar gunleri genellikle ailece gec kalkilir; ki burada gec kalkmayi goreceli olarak kullaniyorum; cunku cizgi filmleri kacirmamak acisindan kalkilacak saat olsa olsa 09:00 civari olmalidir -80 ler itibariyle-
...gozlerindeki capaklari ovustura ovustura temizlerken, annesine de utanmadan yuzunu yikadigi yalanini soyleyen insan yavrusu, anne tarafindan bu davranisina binaen ve ceza olarak ekmek almaya gonderilir. her iki tarafin da bildigi halde soze dokmedikleri sey, firindan taze cikmis ekmegin eve gelis sirasinda kacinilmaz olarak ucundan tirtiklanacagidir. genelde, ekmegin yanina alis veris listesi bonusu olarak babanin gazetesi de katilir. eve gelindigi sirada artik kahvaltinin-misal sucuk vb- kokusu ayyuka cikmis, yol boyunca ucundan tirtiklanan ekmekle bastirilan aclik canavari yeniden sesini duyurmaya baslamistir.
annenin sofraya cagrisiyla babada gelenege dahil olur; hafta icindeki kahvaltilardan farkli olarak aheste aheste, tadina varilarak ailece kahvalti yapilir, kardesler birbirleri ile atisir, baba gazetesini okurken cayini icer...cizgi film kusaginin baslangici ile bu aile saadeti sona erer.

bu kahvaltı saat 11 de başlar,saat 14 e kadar devam eder...bazen birileri masa başında sandalyelerde oturmaktan kıçı yorulup kalkar,gider odalarında bilgisayarın başında oturup kıçlarını dinlendirdikten sonra masanın başına geri dönerler..bu sırada babalarının kendileri için hazırladığı onikinci reçelli ekmek dilimini yemeye hazır olmalıdırlar..yemiycem,doydum gibisinden sözlerin baba için hiç bir önemi yoktur,sallamaz...

duygusallığa fazla kaptırınca hazımsızlıkla sonuçlanır.

anne,baba,abla,diger abla,ablanin cocugu,annenin annesi derken mutfak masasina sigmayip balkona evin en kucugunun atilmasi sonucunda pek nesesi kalmiyor yahuu.
(bkz: evin kucugu olmak)
(bkz: kul kedisi sindirella)

hiç sevmediğim bir gün olması sebebiyle,kahvaltısınıda sevmem.

eski türk geleneği olmakla berarber zamane cocuklarinin haftasonu deil haftada bir kere bile kahvalti yapmayan hale gelmistir. artik sadece filmlerde ve sosyete kısımlarinin üsengeclikten sofra kurmamak icin öğlen 2 de braunc keyfi yaparlar ve buna geleneksel derler ki bu da ilginc olan kısmıdır.

(bkz: türksün di mi)

ilk okul zamanlarımın en berbat günleri...

babamın zorla ağzıma kocaman bir bal kütlesini sokmaya çalışması ve olayın kusma ile son bulduğu berbat gelenek

pazar gunlerine anlam katan toplu aktivite.bozulmasin diye dualar edilen hosluk.

(bkz: olsa da yesek)

(bkz: pazar gunu ailecek piknik yapma gelenegi)
(bkz: anteplisin di mi)

turk kulturunun yegane mirasi. aileyi bir araya toplayan gelenektir. cunku her $eyin formunun degi$tigi $u kureselle$me zaman kesitinde aile formunun da bozulmasi soz konusu olmu$tur. her kez bir yerlerdedir. ve bir pazar gunu sofra ba$inda ailece oturulur...