kendine acimak

gecenin ucunde onun evinin karisinda dunden kalma sarabini icerek aglayip,isiginin sonmesini bekleyip yattigini gormeden gidemedigin icin buz tutmus parmaklarinin sigarayi tutamamasi sonucu kendini yakmak.ve bunun sonucu kendi haline a?lamaya ba?lamak.o kadar acizsindir ve a?yksyndyr ki ama sevilmedi?ini bilmek koyar en çok,sen sürünürken..

çok hüzünlüdür çok... film izlersiniz ’ahahahha şimdi banyo aynasında bir şey görecek bak bak!’ diyeceğiniz kimse olmaz. müzik dinlersiniz ’bak bak işte burası duydun mu?’ diyeceğiniz kimse olmaz. kedi abuk subuk bir hareket yapar göstereceğiniz kimse olmaz. açıp bir şişe şarabı kendinize acımaya başlarsınız. ama öyle tehlikeli bir çizgi vardır ki onu geçince artık bu durumdan tarifsiz bir haz alınmaya başlanır. birileri bir yere çağırır ’yok ya ben evde oturacağım boşver’ dersiniz. kendinize acıyacaksınızdır malum. ağlarken gülmeye, konuşurken susmaya, düşerken koşmaya çalışırsınız.

çok hüzünlüdür çok... zaman susar, gece ağırlaşır, düşünceler yoğunlaşır, hayat bir kolaylaşır bir zorlaşır, banyoda jilet keskinleşir, arkadaşlar seyrekleşir, gidenler çoğalır ve siz hala deli gibi kendinize acırsınız.

kişinin kendini âciz, yetersiz, çaresiz hissetmesi durumunda, durumu kabullenmek veya aşmaya çalışmak yerine kendini küçümseyerek enerjisini tükettiği depresif düşünce eylemi.
kendiniz dışında acıdıklarınıza nasıl ki yardım etmeye çalışırsanız, kendinize karşı bir acıma hissi uyandığında da kendinize yardım edip bu durumdan kurtulmaya çabalayın. sadece acımakla yetinirseniz gerçekten acınası hâle düşersiniz.
"kendine acımayana kimse acımaz" ve "acıma! acınacak hâle düşersin." sözleri bu bakış açısıyla oldukça anlamlı ve doğrudur.