zenginlik bağırır servet fısıldar

bunu da siz doldurun amınakoyim gayet açık işte
basitçe görgüsüzlük ve sondan görmenin gerçek zenginliğe duruşunu anlatan bir söz

tanım: zenginliğini gösteriş unsuru gibi kullanan insanların hayatını satın alabilecek adamlar mütevazi yaşarlar.

sevgili suser ben yıllardır böyle bir entry görmedim.
başlığı sana zorla açtırmışlar gibi bir giriş yapıp hemen alt satırında birden el frenine asılıp naif bir tanımda bulunmuşsun. şaşkınım,gülümsüyorum.

ben şöyle düşünüyorum ki; hayatının belirli dönemlerinde sahip olamadıklarına insan birden sahip olunca, onu herkese duyurarak tüketmek istiyor. sanki sahip olamadığı yılların acısını, "artık sahibim" diye bağırarak çıkartıyor. ve sahip olamayanlara tepeden bakıyor çünkü onlarda kendiyle yüzleşiyor.

her zaman sahip olan kişi ise böyle bir şeye gerek duymuyor. çünkü yokluğu bilmiyor ve varlıkta övünülecek bir şey görmüyor. yokluğu gördüğün de ise yerinmiyor. çünkü varlığın anlamsızlığını da biliyor.

maddi manevi o kadar çok sonradan görme insan gördüm ki...
ama hala kişiliğini koruyabilen güzel insanlarda gördüm. (sadece bir tane)

insanın her durum için bir kişiliği olması gerektiğini düşünüyorum. her duruma bu kişilikle yaklaşması gerekli diye düşünüyorum. ve sonradan görmenin çok tehlikeli olduğunu düşünüyorum. kalite tesadüf değildir çünkü.