inançın ak ikliminde

fethullah gülen hocaağlaağladoyamadımefendi’den:

kuşlar gibi pervâz etmekte sonsuzluğa rûh;
iç içe gönlündeki sırlı pencerelerden.
her taraf aydınlık, her yanda ayrı bir vuzûh;
binbir çeşit ışık dalgasıyla ötelerden.
önünde semâ, ve her yanda nurdan ırmaklar;
burada rûhânîler sonsuz sükûna dalmış.
aslâ hazân görmeyen zümrüt gibi yapraklar;
bu ölümsüz ülkede olduğu gibi kalmış...
hiçbir karanlığın uğramadığı bu yerde,
sonsuz’a uzayıp giden apaydınlık yollar;
dostun cemaline erildikçe perde perde,
vuslat şevkiyle yaylar gibi gerilmiş kullar...
duygularıyla denizler gibi köpürürler;
binlerce mevce kovalar binlerce mevceyi.
buraya yoklukla gelir, varlık götürürler...
çözülmüş bulurlar o çözülmez bilmeceyi...
yıldızlarla dizdize... ve ruh o bilinmez’le,
başlar; hayâl edilen âlemler belirmeye.
iç içe girer artik (sezilen) (sezilmez)le;
teşne ezelden insan, bu menzile ermeye.
hülyâ bu iklimlerin altin kanatli kuşu,
engelleyemez onu ne deniz ne de kara;
kanat çırpar yükselir, devam eder uçuşu,
sığmaz olur artık yere, göge, ufuklara...