mesnevi 331 340

331. çırak birini kırınca ikiside gözden kayboldu. insan tarafgirlikten, hiddet ve şehvetten şaşı olur.
332. şişe birdi onun gözüne iki göründü. şişeyi kırınca ne o şişe kaldı, ne öbürü!
333. hiddet ve şehvet insanı şaşı yapar; doğruluktan ayırır.
334. garez gelince hüner örtülür. gönülden, göze, yüzlerce perde iner.
335. kadı kalben rüşvet almaya karar verince zâlimi, ağlayıp inleyen mazlûmdan nasıl ayırtedebilir?
336. padişah, yahudice kininden dolayı öyle bir şaşı oldu ki aman ya rabbi, aman!
337. musa dininin koruyucusuyum, arkasıyım diye yüz binlerce mazlûm mümin öldürttü.

(vezirin padişaha hile öğretmesi)

338. padişahın öyle yol vurucu, öyle hilekâr bir veziri vardı ki hile ile suyu bile düğümlerdi.
339. dedi ki: “hıristiyanlar, canlarını korurlar ve dinlerini padişahtan gizlerler.
340. onları az öldür, çünkü öldürmede fayda yok, dinin kokusu çıkmaz; misk ve öd ağacı değil ki!

devamı için:

(bkz: mesnevi 341 350)