mesnevi 281 290

281. kâfirler inatlaşmada maymun tabiatlıdırlar. tabiat, içte, gönülde bir âfettir.
282. insan ne yaparsa maymunda yapar; maymun her zaman insandan gördüğünü yapıp durur.
283. o, “bende onun gibi yaptım” sanır. o inatçı mahlûk aradaki farkı nereden bilecek?
284. bu emirden dolayı yapar, o, inat ve savaş için. inatçı kişilerin başlarına toprak saç!
285. o münafık; muvafıkla beraber, inat ve taklide uyup namaza durur; niyaz ve tazarru için değil.
286. müminler; namazda, oruçta, hacda, zekâtta münafıkla kazanıp kaybetmektedirler.
287. müminler için nihayet kazanç vardır, münafıka da ahirette mat olma.
288. ikisi de bir oyun başındaysa da birbirlerine nispetle aralarında ne kadar fark var; biri merv’li öbürü rey’li!
289. her biri, kendi makamına gider, her biri kendi adına uygun olarak yürür.
290. onu mümin diye çağırırlar, ruhu hoşlanır. münafık derlerse sertleşir, ateş kesilir.

devamı için:

(bkz: mesnevi 291 300)