açılın kapılar saha gidelim

pir sultan abdali asan hizir pasa’nin idam esnasinda dervise "bana bir siir oku icinde sah gecmesin seni serbest birakayim" sozune karsilik pir sultan abdal’in okudugu siirdir, soyleki;

hizir pasa bizi berdar etmeden
acilin kapilar saha gidelim
siyaset gunleri gelip yetmeden
acilin kapilar saha gidelim

gonul cikmak ister, sahin koskune
can boyanmak ister, ali muskune
pirim ali on ik’imam askina
acilin kapilar saha gidelim

her nereye gitsem, yolum dumandir
bizi boyle kilan, ahd-u amandir
zincir boynum sikti hayli zamandir
acilin kapilar saha gidelim

yaz selleri gibi akar caglarim
hancer aldim, cigercigim daglarim
garip kaldim, su arada aglarim
acilin kapilar saha gidelim

ilgin ilgin eser seher yelleri
yare selam eylen urum erleri
bize peyik geldi, sah bulbulleri
acilin kapilar saha gidelim

pir sultan’im eydur murvetli sah’im
yaram bas verdi, sizlar cigergahim
arsa direk direk olmustur ahim
acilin kapilar saha gidelim.

tam hikayesi asagidaki gibidir:



vaktiyle, hafik ilcesinin sofular koyunde hizir adinda bir genc varmis.o zamanlar bu koyun halki alevi imis.zamanla yoldan cikmislar.onlarin bu durumunu begenmeyen hizir, koyden ayrilmaya karar vermis, cikmis yola.ha surasi, ha burasi derken banaz’a kadar gelmis.pir sultan’in yanina azap durmus.sonra da muridi olmus.aradan seneler gecmis, bir gun hizir:

"pirim, demis; sen herkese himmet ediyorsun, herbiri cesitli makamlara geciyor, ne olur, bana da himmet et, buyuk adam olayim, ben de bir makama geceyim."

pir sultan soyle bir dusundukten sonra gulumsemis. "ulan hizir ben dua ederim, belki sen de buyuk adam olursun; hatta pasa, vezir de olursun ama, sonunda gelip beni astirirsin."

yine de duasini eksik etmemis.hizir istanbul’a gidip saraya girmis.aga, kapicibasi, pasa, beylerbeyi derken vezir olup sivas valiligine atanmis.pirini unutmamis, haber gonderip huzuruna getirtmis.hurmet, izzet, ikram derken bir hayli de sohbet etmisler.yemekte mukellef bir sofra donanmis.pir sultan yiyeceklere soyle bir bakip hemen geriye cekilmis.pasa sasirmis.

"birsey mi oldu pirim?". pir sultan, "hizir, demis; bu yemeklerde zina kokuyor.icinde yetim hakki var, sen bunlari haram para ile yaptirmissin." hizir pasa "yok pirim" dediyse de dinletememis.ama bir hayli de icerlemis.pir sultan biraz daha ileri gidip, "bunlari ben degil, kopeklerim bile yemez.istersen cagirayim da gor" demis.hemen unlemis, kopekler aninda gelmisler.bir tepsiye haram yemek, bir tepsiye helal yemek konmus.once haram yemekler getirilmis.kopekler soyle bir koklayip geri geri cekilmisler. arkasindan helal yemeklerle dolu tepsi gelmis.kopekler onu da kokladiktan sonra, kuyruklarini sallaya sallaya yemeye baslamislar.bu hakarete cok kizan hizir pasa, hirsini yenemeyip pirini toprakkale’ye hapsettirmis.

eh... ne de olsa piri.hirsi gecince bir bahane ile affetmek istemis.zindandan cikartip demis ki:

"bana icinde sah’in adi gecmeyen uc deyis soylersen seni affedecegim.yok, soylemezsen kendin bilirsin" pir sultan "peki oyleyse" deyip tezeneye soyle bir dokunmus ve,

"acilin kapilar sah’a gidelim",
"kul olayim kalem tutan ellere" ve
"karsida gorunen ne guzel yayla" adli degisleri okumus.
(tum degislerde sah’in adi defalarca geciyor)

pirini affetmeye hazirlanirken, onun hemen her firsatta sah’i anmasi hizir pasa’yi cileden cikarmis.ne soyledigini, ne yaptigini bilemez hale gelmis.yanindakilere emretmis:

"asin bunu".