yazmaya devam

bin kere söyledim: bu sözlük işleri garip işler kardeşim. bir soğumaya görsün yazar kısmısı, götü kalkar hemen, kendini nimetten sayar manyak. söz meclisten dışarı diyecem, kasten demiyorum! lan olm, buraya niye gelirsin(?); yazmaya. okumak için üye olmana gerek yok ki! tıkla bir başlığa dışarıdan, oku doyasıya anasını satayım. e madem üye oldun, zahmet edip on tane de bir şey yazdın (acemiyken yazdıklarını böyle tanımlıyorum ben, bir boka benzemez onlar; aç oku istersen kendininkileri), yazar oldun koskocaman. türkiye’de yazar olmak kolay mı zannediyorsun kız? en fazla zulüm gören meslek erbabı onlardır. düşünürler çünkü! düşünmeden yazan eşşoğlusunun buralarda işi yok; olsa da kısadır ömrü. dağıtmayayım; yazmak, birilerinin bunları okuduğunu bilerek yazmak bir başka tat! içinden bir şeyler gider gibi olur ama paylaştığını hissettiğin anda da geriye dönüşü müthiş olur bu işin, yazarlığın. hah işte, tam burada sana iş düşüyor anacım(!); madem geldin, yaz be güzel kardeşim. yaz da o engin fikirlerini ben de okuyayım. ki sonra şikayet etmeyelim içinde bulunduğumuz sözlükten. çok duygusal oldu, toparlayayım ben biraz: elim ayağım tutmayıncaya dek yazaca’m ben. sen de öyle yap, içini dök sözlüğe. yazmak güzel şey.

moderatör arkadaşlarım için bir de kıyak yapayım, yorulmasınlar "nerede lan bu tanım" diye:

yazmak işine birazcık, küçümencik bir ara vermiş kişi söylemi.