aferin virgül sana

ülkü tamer’in nefis bir şiiri.

aferin virgül sana, sansara dikkat!
bekçi gibi düdüğünü uzaktan çalıyor,
uzaktan çiftliğe bir ölüm çiziyor,
çiziyor bir mezar, kazıcısı ibikten,
taşları tavuk tüyü, orduları ibikten,
bir manga sansar almış, kümesi kaçır;
çünkü aydede sansarı sevmiyor.

virgül sana aferin, bence çok önemlisin,
belki nokta değilsin, ama virgülsün;
ödevimin sonuna nokta koyarım;
sansarın boynuna ben silgi astım
silsin diye burnuyla pençerelerini,
sen çok cesursun virgül, saklanmıyorsun,
çünkü silgilerden hiç korkmuyorsun.

sana aferin virgül, silgi sansarı sildi,
bütün düşmanlar öldü, silgi de öldü;
piliçler geri dönsün çiftçinin yatağından,
tirenle geri dönsün, ördek şeftiren olsun,
tavuklar bando çalsın, horoz da teftiş etsin,
kazlar madalya versin, sana virgül aferin,
çünkü sansara bile meydan okudun.

mor bir kalem gelecek siz hepiniz uyurken,
düşmanlar öldü diye mışıl mışıl uyurken,
bir denizi kümesin duvarına çizecek,
ben boğulunca defterler üzülecek,
öğretmenime kızdım, kıskansın seni nokta,
sana nişan takmadım, ama gücenme virgül,
çünkü bu şiirim virgülle bitecek,