günler bana bir hikaye anlatti

cahit külebi şiiri.

geçen gün bir kadın gördüm,
kucağında bir çocuk vardı.
yüzü kehribar rengindeydi.
ne oldu sana bebek dedim
noldu da böyle zayıfladın?
çocuk yüzüme bakıp güldü.
geçen gün bir çocuk gördüm
yüzü kehribar rengindeydi.

geçen gün bir gelin gördüm
gelinin yüzü gül rengindeydi.
kocasının koluna asılarak gider.
ne oldu gelin sana dedim,
noldu da böyle güzelleştin?
gelin yüzüme bakıp güldü.
gözleri zeytin rengindeydi.

çok güvenme haline gelin dedim
bir gün gelir sen de anlarsın.
dünya dediğin şeker şerbet
içi başka dışı başkadır.
bir gün şu kadına dönersin,
dönersin de sonra ağlarsın.
çok güvenme haline gelin dedim.

geçen gün bir adam gördüm
bir şeyden korkar gibiydi.
kim korkuttu adam seni dedim
herif yüzüme bakıp güldü,
geçen gün bir adam gördüm.

dayanamıyorum onların haline
yüreğime oklar saplanıyor.
istiyorum ki kadınlar her zaman
vefalı, iyi, sıcak,
erkekler sağlam yapılı, çalışkan,
çocuklar tosun gibi,
istiyorum ki pırıl pırıl olsun
dünyamızın günleri.
ne çare evdeki hesap
çarşıdakine uymuyor
insanlar bol bol laf ediyor ya
yine de işlerine
akıl fikir ermiyor.

bizim bir dünyamız var ki
istesek güzel olur,
denize gisek balık gibi
yumuşar kemiklerimiz,
güneşin altında otursak
ısınır dinleniriz.
bizimdir rüzgarı, ağacı, meyvesi
bizimdir dostluğu, kardeşliği, sevdası.
ama biz insanoğulları
babadan mirasa konmuşuz
her gün bir taşını söker atarız
hele bir işimize elversin
tozu dumana katarız.
ama biz insanoğulları
babadan mirasa konmuşuz.