bitterend in bokunun çilek kokması

oncelikle soyleyemliyim ki tamemn kendi beyanidir. yoksa bir yerde sicmi$ da ben de pe$inden gidip koklami$ degilim.

durum $u $ekilde geli$ti;

tarih 02/06/2009

mekan: eloy cafe

mevzuda yer alan bireyler; idiamin, galapagosun kertenkelesi, bitterend ve independence.

independence: fatih urek’ten hic hazetmiyorum ben ya. adam ibne falan degil sadece marjinal olabilmek adinaa rol yapiyor.
idiamin: abi baksana adama, takim elbiseler falan. $enay akay giydiriyormu$ onu.
independence: ya $enay akay deme abi bana, hastasiyim. bitterend senin dudaklarin da $enay akay’a benziyor he.
bitterend: benzemiyor, cirkin o kadin. vucudu falan guzel de yuzu cirkin.
independence: ya sen manyak misin be, $enay akay’in boku bile kokmaz.
bitterend: benimkisi de cilek kokuyor, hem de pembe renkli.
independence: anliyorum.

i$te boyle a dostlar. bitterend ile olan sohbetlerinizde saygiya bundan boyle biraz daha agirlik verin. nihayetinde kendisi pembe renkli ve cilek kokulu siciyormu$. aman diyeyim ben.

(bkz: kutsal bok)

beni hiç ilgilendirmeyen şey.

insanın bok yeme olayına baska türlü bakabilmesine neden olan hede.

mersi boku gibi bir şey herhalde.

-evet sayın seyircier, memleketten insan manzaralarının bu akşamki konusu, tuvaletçilik yapan murtaza amcanın başına gelenler. murtaza amca umuma açık bir tuvaletin tuvaletlerini temizleyen ve geçimini bununla sağlayan bir amca.

ancak onun son yaşadıkları, hayatında bir travmaya dönüşü. yine birgün, rutin tuvalet temizleme işini yaparken, tuvaletlerin birinde pembe, çilek kokulu bir şey gördü. eğilip baktığında ilkin onun bok olduğunu anlayamadı, o yüzden konuyla alakalı yetkilileri çağırdı. yetkililer, cisimden aldıkları örnekleri laboratuar ortamında incelediler ve bunun bir bok olduğuna karar verdiler. ancak böyle bir bokun kimden çıktığı tamamen meçhul. dahası bununla gelecekte nelere yol açabileceğini düşünmek bile çok acı. örneğin murtaza amca, her göreceği boku böyle pembe ve çilek kokulu sanmaya başladı, sırf bu yüzden her boku görmek ve koklamak istiyor. bir fetişist oldu çıktı. ailesi feyatlar içinde. karısı sıçmaya korktuğunu söylüyor. ve yetkililer benim aracığımla bu bokun sahibine sesleniyor, lütfen olur olmaz yere yapmayınız, toplumun ruh sağlığı açısından en azından... sonuçta boktur, kokar...-

ne yiyorsa bize de versin. ögüttükten sonra "bokunu yiyim" diyenlere bi tabak biz de ikram ederiz.

"her yeni baslayan macera heycan dolu cilek kokar"

independence’in bokunun parmesan peyniri şeklinde kokmasından daha garip değildir. ha nereden biliyorum böyle koktuğunu? takdir edersiniz ki kafamı klozetine sokup koklamadım; bir dost meclisinde söyledi oradan biliyorum. o günden beri de bir araya gelmiyorum zaten kendisiyle.

(bkz: koprofili)