yunus emre’ye ait olan ve mevlana’ya "bu sozu daha once duysaydim mesneviyi yazmazdim" dedirten aforizma..
bazilari bu sozu "reenkarnasyon" olarak degerlendirse de yunus’un yasam felsefesi isiginda yorumlandiginda islam’dan beslenen bir anlayis veya felsefenin insana bakis acisini izah eden bir serh niteligi kazanir.
cunku allah insani yaratirken kendi nurundan ufledigini soyluyor: rabbin meleklere söyle demişti: "ben çamurdan bir insan yaratacağım. onu yapıp ruhumdan ona üflediğim zaman ona secdeye kapanın." sad suresi:72
nurun ete kemige burunmus hali insan, bu sebepten yeryuzunun halifesidir..
edit:eski misir’da dogan daha sonralari hinduizm’de karsimiza cikan reenkarnasyon ahiret ve mahser inancina aykiridir..hinduizm’e gore insan yaptiklarina uygun tarzda, insan, hayvan veya tanri olarak yeniden dogar..bu ise islam’in en buyuk gunahlardan ve hatta zulum (lokman suresi-65) saydigi sirki ve yeryuzunun halifesi kilinan insani esref i mahlukat’tan efsel i safilin indirgemeyi de icinde barindirarak islam’a tezat olusturur..
ete kemige burundum yunus diye göründum
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?