sivas sabahı

hasan huseyin korkmazgil siiri.

eylulun bulanik bir cay gibi ekime aktigi gundu
yine yasli degirmenler yine mazilar ciglik ciglik
yine bir aksamdi sivas carsisinda
yine aksam tasiyorlardi islak sivas carsisina kagnilar
sanki gulerken vurulmustuk sanki aksamdik
sanki bir savasertesiydi durup yaslandigimiz
ay altinda kerpic ve kul ve agit

namlular yilan sirti menevis
tren dudukleri yakin uzak yabanil
ben bu gozleri bir ali galip’te gordum
kurtulusun bir sayfasinda
sinsi hain simarik ve daha
icimde sivas sabahlarinin o delikanli gerinisi
sirsiklamdik
ben bu gergin havalari her zaman sevdim
bu bir kurultay havasidir bir abdurrahman halayina
durustur bu
sigamadim gecelere
sigamadim turkulre
sigamadim kadin sesinde anadolu aksamlarina
onlar
o kaslari yikik
cakmaktasi gibi kuvayi milliyeciler
mustafa kemal safaginin kiyisinda oylece duruyorlar
yureklerinde katiksiz guvenleri
yalin yuzlerinde hakli ofkeleriyle
oylece duruyorlar
dimdik
ve apaydinlik
sigamadim topragimda kar akligina
sigamadim delikanli ickilere yaylamda
sigamadim nakislarla bogulan gozyaslarina
ben bu gergin havalari her zaman sevdim

bak yine barut gibiyim sanki kurultaydayim
sanki kulaklarimda somurge sinekleri
oysa sivas carsisindayim gozlerime yagmur yagiyor
namlular yilan sirti menevis.
sen bir huzzam makamindan aksama bakiyorsun
menekse gozlerinde uzak bir acinin ince bugusu
kul rengi bir tango seni uykulara cekiyor
ya bir roman kahramanisin ya da bir paris yolcusu

bu aksamlar hep boyledir karakus gibi iner yukarlardan
fabrikada sokakta perdeler arkasinda vurur insani
bu aksamlar hep boyledir, ben iste hep boyle goturulurum
beni heryerde gorursun adres kullanmiyorum
bayraklari severim, tutsakliga yumruk gibi savrulan
bayraklari
insanlari severim, haksizliga yumruk gibi sikilan insanlari
kotuler ali galip’seler ben kuvayi milliyeciyim
yuregimde doludizgin bir kardeslik ozlemi
o safagin kiyisinda yine dimdik beklemekteyim

bir sivas sabahi var ki onu sonra gosterecegim.

kayseri sabahindan farksizdir.