otuz bes duvarı

ümit yaşar oğuzcan şiiri:

olumu dusunuyorum
o buyuk yalnizlik icindeyim
kulaklarimda duymadigim bir musiki
kaskati kesilmisim, kalbim durmus
artik hic bir seyi gormuyor gozlerim
icimde ne bir umut, ne yasama zevki
elim, ayagim buz gibi olmus
olumu dusunuyorum
kulaklarimda duymadigim bir musiki

olumu dusunuyorum
laleli’de bir sokaktan tabutum geciyor
saygi durusunda bilmedigim insanlar
butun pencereler acik biri kapali
kederlerim, umitlerim, hayallerim
ve gelen bir iki dost mezarliga kadar
sonra kadinlar kadinlar gozleri yasli
olumu dusunuyorum
butun pencereler acik biri kapali

olumu dusunuyorum
simdi beni gomuyorlar bak
agliyorsun, ellerinde dag menekseleri
hazin bir parilti gozbebeklerinde
icin izyanla doluyor, kahroluyorsun
hatirladikca gecmis gunleri geceleri
bir aci ki oyle buyuk oyle derinde
olumu dusunuyorum
agliyorsun, ellerinde dag menekseleri

olumu dusunuyorum
dedigi cikmiyor cahit sitki’nin
otuz bes duvarini asamiyorum
uzulme sevdigim artik ayriliyoruz
inan yokluguma ben de bir oluyum
o yalan dunyanizda yasamiyorum
yil 1961, ya haziran ya temmuz
olumu dusunuyorum
uzulme sevdigim artik ayriliyoruz