makber

independence
abdulhak hamid tarhan tarafindan e$inin vefati uzerine yazmi$ oldugu muhte$em eser..gercek askin insana neler yaptirabileceginin en guzel kaniti.bestelenmi$ $ekli dinlendikce insanin tuyleri diken diken oluyor..hele bir de soyleyen muzeyyen senar gibi sanat muziginin dev bir cinariysa yuzlerce kez dinlense yine de asla bikilmayan e$siz eser.bestelenmi$ $eklinin sozleri $u $ekildedir.

her yer karanlik pur nur o mevki
magrip mi yoksa makber mi ya rab
ya habgah-i dilber mi ya rab
ruya degil bu, ayniyle vaki

kabri cicekten bir turbe olmus
donmus o turbe bir haclegahe
bir haclegahe donmusse turben
ac koynunu ac masukanim ben.
death in babylon
siirle sarkinin hicbir alakasi yoktur.ayrica hamiyet yuceses’ten iyi soyleyeni istmedi bu kulaklar daha.buyrun siirine:



eyvah ne yer ne yar kaldi
gonlum dolu ah u zar kaldi
simdi buradaydi gitti elden
gitti ebede gelip ezelden
ben gittim o haksar kaldi
bir kosede tarumar kaldi
baki o enisi dilden eyvah
beyrutta bir mezar kaldi

bildir bana nerde nerde ya rab
kim atti beni bu derde ya rab
nerde arayayim o dil rubayi
kimden sorayim bi-nevayi
derler ki unut o asnayi
gitti tutarak reh-i bekayi

sigsin mi hayale bu hakikat
gorsun mu gozum bu macerayi?
sur’atle nasil da degisti halim
almaz bunu havsalam hayalim.

cik fatima! lahteden kiyam et
yanimdaki haline devam et
ketn etme bu razi soyle bir soz
ben isterim ah oyle bir soz
guller gibi meyl-i ibtisam et
dagi dile care bul meram et
bir tatli bakisla bir gulusle
eyyami hayatimi temam et

makber mi nedir su gordugum yer
ya boyle reva mi ey cay-i dilber
melankomik
cem mumcu nun muhteşem romanı. öncelikle bu kitabı okumadan önce kafanızdaki roman kavramını bir kenara atın, roman değil bu, şiir gibi masal gibi bir şey; her cümlesini okuduktan sonra durup bir dakika düşündürtüyor insanı, cem mumcu nun bütün kitapları gibi.. ilk defa bir kitabı okurken "ne olur bitmesin" diye yalvardığımı hatırlıyorum, ama öyle hızlı geçiyordu ki sayfalar, kitabın sayfaları, kelimeleri gözünüzün önünden su gibi akıp giderken sizse zamanın dışına çıkıyorsunuz sanki.. ama ne oldu? bitti. bir daha okudum, bir daha okudum. insana her şeyi unutturan bir hikaye, ve bu özellikleri ona kazandıransa tabii ki cem mumcu nun sizi istemeden düşünmeye zorlayan ama yormayan hatta sizi hiç yormadan size bir şeyler anlatabilen o güzel cümleleri.. (bu arada kitap 100 sayfa)

(bkz: bizi canlı kılan ölecek olmamızdır)
nikola ii
başrolde oynayan kızı görünce adını aklıma kazıdığım dizi. hayranlıktan çok kaşlarına itirazım var bu bayanın. parası neyse cebimden vericem yeter ki o kaşları bi düzelttirsin herşey daha güzel olacak.

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol