çamlıca kız lisesi

çıkışta karma olan, her zaman oradan mezun olmaktan onur duyduğum lisem.


marşımız bile var, daha ne olsun =)

çamlıca kız lisesi marşı

çamlıca liseler içinde tektir
bütün arzularımız onu sevmektir
havası sağlam rüzgarı tatlı
bizim güzel lisemiz kartal kanatlı.

çamlıcalı gençleriz bilgi toplar yolumuz
yurt sevgisi işleyen heyecanla doluyuz.
lise gençleriyiz biz ata’nın çocukları
gözlerimiz ileri boylarımız yukarı

bütün dünya dinlesin bu ses türk’ün gür sesi
adınla sen çok yaşa çamlıca kız lisesi.


1995-1998 / 11 dil g / tyche

canım tyche’mi tanıdığım ve iyiki tanımışım dedirten okulum,lisem.

çamlıca kız lisesi’nin ilk binası küçük çamlıca’da dört katlı bir binadır.bu bina ii.abdülhamit devrinin son senelerinde, hicaz umum valisi mühşir ahmet ratip paşa tarafından bir köşk olarak yaptırılmıştır.1908 meşrutiyeti’nin ilanından sonra bina, şükrü bey tarafından satın alınmıştır. şimdi devlete ait olan bir binadır.ii.meşrutiyet yıllarında bina kız lisesi olarak açılıyor. bir müddet sonra kapatılıyor.daha sonra çamlıca inas sultaniyesi olarak açılıyor ve liseye çevriliyor.çamlıca inas sultaniyesi bir süre çalışıyor, tekrar kapanıyor. türkiye cumhuriyeti devrinde kapanmış kız ortaokulu olarak açılmıştır.bu okulda ancak 1934e kadar ayakta kalabiliyor. ve nihayet 1939da çamlıca kız lisesi tekrar açılıyor ve eğitime devam ediyor.

yakın tarihte istanbul valisinin satışa çıkardığı çok değerli okullardan sadece bir tanesi. "sahibinden satılık" yazısını okulun kapısında görebilirsiniz. artık tarihe karışacak bir lise ve alan kişi istediği gibi kullanabilecek. turizm ve iş merkezi olarak kullanılacak bu güzide okul, ne yazık ki.

fransızca derslerini okulun müdür başyardımcısı makbule alsungur verirdi.ve eyy yarabbim, insan teneffüsü de alır mı? nefesimizi tutar ve bırakın dakikaları saniyeleri sayardık. " qui qui qui?" diye sınıfta bağırır, drakulanın kız kardeşini aratmazdı özellikle "fermez le livre..."dediğinde. buna rağmen çok sevdiğim fransızcayı ve ingilizceyi öğrendiğim okul.