aşık veysel şiiri:
aşkın beni elden ele gezdirdi
cok dolandım bulamadım eşini
beni candan usandırdı bezdirdi
tuzlu imiş yiyemedim aşını..
benim ile gezdin beni arattın
beraber oturup beraber yattın
türlü türlü güllerinden koklattın
aşık ettin güle bülbül kuşunu..
altmış iki yıldır seni ararım
tükendi sabrım yoktur kararım
dağa taşa kurda kuşa sorarım
kimse bilmez hikmetini işini..
her millete birer yüzden göründün
kendini sakladın sardın sarındın
bu dünyayı sen yarattın girindin
her nesnede gösterirsin nakşını..
görenlere açık körlere gizli
kimine göründün oruç namazlı
veysel’e göründün cilveli nazlı
tutan bırakırmı senin peşini.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?