aramaya inanmak

yazdigim birkac konuda karsima cikmis soz obegi... istahla baslik acarsiniz, kendinizce uzerinde ugrasmissinizdir. altina gelen "ilk" yorum aramaya inanmaktir. bu durumda denilecek, gercekten emek verilerek yazilmissa, nerden biliyorlar ki aramaya inanmadiğimi ya da aramadiğimi? bu durumda karsimdaki de bana klasik su cevabimi verecek: "arasaydin bulurdun kardesim." hayata geldiysek zaten hepimiz arayis icindeyi olmaliyiz ki oyleyiz. aradim belki bulamadim. bulamadim yani otesi yok ki. her arayan aradigini bulsaydi su anda eminim pek cok kisi cok farkli yerde olurdu...
ya da saklambac oyunu ornek olabilir bu konuya. saklananlari ararsiniz, birkac kisi sobelersiniz, bir kisi kalir ararsiniz, ararsiniz bulamazsiniz o da sizi sobeler. oyunu eglenceli yapan da budur zaten... amac aramaktir, amac bulmak degildir. sadece aramak. bulursunuz ya da bulamazsiniz bu sizin inanmadiginizi gostermez... eger ki ayar vermek icinse hic vermiyor aklima sadece bilgi sozlugun yazarlarina guvenmesi geliyor. sen bana guvenirsen ben de sana guvenirim ortada guven olursa inanc kendiliginden gelir zaten... nedense basliklarimin altina aramaya inanmak yazilinca ozur dilemem gerektigini ve bir cocuk gibi bir daha yapmayacagim soz demeyi aklima getiren baslik...