yaz yaz bitmedi hüzün sayfaları

sevdandan yapılmış kalemim vardı benim...şairlerin kitaplarını kapar,resmini açardım ilk yangınımda.hitap seçerdim sana ürkek,telaşlı...
bir annenin mektubuna başladığı gibi başlar,sanki her seferinde ayrılmışız gibi akıtırdım mürekkebi.azıcık canın acısın isterdim,sayfalarımı doldururken.azıcık "bak bu yana" isterdim.biriktirip getirdiklerimi o kıyıda denize bakarak dinlerdin.anlamışlığın verdiği bir dokunuşla ödüllendirirdin ya beni; "sevgili sevgilim" dediğime bile ağlarsın gibi gelirdi.sen benim için ağlar mıydın hiç ? yazdıklarımı anlar mıydın bakarken o maviliğe? ben senin için öğrenmiştim "bunlar ne demek?" bilir miydin?gittiğin gün almadım ben kalemi elime...geldiğin ilk gün başladım anlatmaya.ama ne yazık yaz yaz bitmedi hüzün sayfaları.artık gelme,dinleme!

(bkz: yollar gitmekle kağıtlar yazmakla bitmez).