temporary peace

anathema`nin 2001 ciki$li "a fine day to exit" albumundeki ve gelmi$ gecmi$ en guzel ve tek yaptigi $ey olarak du$undugum parcasi.

deep inside the silence
staring out upon the sea
the waves washing over
half forgotten memories
deep within the moment
laughter floats upon the breeze
rising and falling dying down within me

and i swear i never knew how it could be
and all this time all i had inside was what i couldn’t see
i swear i never knew how it could be
all the waves washing over all that hurts inside of me

beyond this beautiful horizon
lies a dream for you and i
this tranquil scene is still unbroken by the rumors in the sky
but there’s a storm closing in
voices crying on the wind
this serenade is growing colder breaks my soul that tries to sing
and there’s so many, many thoughts
when i try to go to sleep
but with you i start to feel a sort of temporary peace

there’s a drift in and out

beyond this beautiful horizon
lies a dream for you and i

kisminda sarki da bi umut beliriyor.sanki anathema elemanlari ilk defa birazcik mutlu olmuslar da,"hadi oglum mutluyken,bi sarki yaziverelim belki guzel bi seyler cikar" deyip kosa kosa studyoya gidip yazivermisler.

neyse...sarki bence dehset otesi.boyle bu ayar da bu tat da bi sarki daha biliyosaniz bana da haber verin.

bu arada sarkinin orjinali 18dk 26 sn.sarki esnasinda bayan vokal eslik eder.sonra dalga sesleriyle basbasa kaliriz.ardindan dalga sesleri de gider,korku filmi muzigi gibi bi melodi girer,hasktir noluyo lan falan diye korkariz.sonra "tavuk kedi kopek falan filan fesmekan" diye zirvalar arkadan bi ses,ki buyuk ihtimalle vincent.en son uzun bi sessizliktan sonra ingilizcede "hidden track" diye adlandirilan gizli parca "dog’s house" baslar.

sessizliğimin derinliğinde
izliyorum denizi.
yarı unutulmuş hatıraları alıp götürürken dalgalar...
derinleşip; daha da yüksek sesle yükseliyorlar esintiyle.
yükselip alçalıyorlar; ölüyorlar benimle birlikte.

ve yemin ederim, asla bilemedim nasıl olabileceğini.
ve bunca zamandır içimde göremediğim var olan şeyi.

yemin ederim asla bilemedim nasıl olabileceğini.
tüm dalgalar yıkayarak uzaklaşıyor içimi yaralayan şeyleri.

ikimiz için bir hayal uzanıyor bu güzel ufuğun ötesine,
gökyüzündeki kanatlar devamlı kılıyor bu huzurlu sahneyi,
fakat rüzgarda ağlayan seslere son veren bir fırtına var.
bu seranat gittikçe soğuklaşıyor...
ruhumu şarkı söylemeye itiyor,
ve düşünceler o kadar fazla ki ben uyumaya çalışırken,
ama bir tür geçici huzur hissetmeye başlıyorum seninle
sürüklenirken içe ve dışa.

.....

kalıcı psikolojik hasarlar verebilen anathema parçası.