1 mart 1847’de istanbul’da doğdu. 31 nisan 1914’te istanbul’da yaşamını yitirdi. 19uncu yüzyıl osmanlı edebiyatının önemli isimlerinden. tanzimatın ilk yıllarında takvimhane nazırı recai efendinin oğlu. babasından arapça ve farsça öğrendi. 1858de ilköğretimini tamamladı. harbiye idadisini sağlık nedeniyle yarıda bıraktı. 1862de hariciye nezareti mektub-i kalemine girdi. 1868de şurayı devlet (danıştay) muavini oldu. 1874te tanzimat ve nafia daireleri başmuavinliği görevine getirildi. bir yandan da mekteb-i mülkiye (siyasal bilgiler fakültesi) ve mekteb-i sultanide (galatasaray lisesi) öğretmenlik yaptı. resmi görevle trablusgarpa gönderildi. 1908de 2nci meşrutiyetten sonra kurulan kamil paşa kabinesinde maarif nazırı oldu. hayattayken üç oğlunun ve özellikle de nijad’ın ölümüyle yıkıldı. yaşamını yitirdiğinde meclis-i âyan üyesiydi. edebiyatla genç yaşta ilgilenmeye başladı. namık kemal ile tanıştı, "encümen-i şuara"ya katıldı. ilk yazıları namık kemal yönetimindeki tasvir-i efkar gazetesinde yayınlandı. namık kemalin avrupaya gidişinden sonra gazetenin yönetimini üstlendi. 1870lerden sonra kendisini tümüyle yazılarına verdi. batı edebiyatından çeviriler yaptı. 1870te ilk oyunu "afife anjelik", 1871de ilk şiir kitabı "nağme-i seher" yayınlandı. ölümünden sonra yayınlanan komedisi "çok bilen çok yanılır" en yetkin tiyatro oyunu sayılır. muallim naci ile yaptığı tartışmalarla edebiyat-ı cedidenin kuruluşuna zemin hazırladı. sanatta güzellik ilkesine bağlı kaldı. sanat için sanat anlayışını savundu. doğaya dönük, insanı doğa içinde ele alan şiirler yazdı. aşk ve ölüm temalarını işledi. eski-yeni edebiyat tartışmalarının merkezinde yer aldı. edebiyatımızın yenileşme ve gelişmesinde önemli katkıları oldu. tek romanı "araba sevdası" türk edebiyatında gerçekçi romanın ilk örneklerinden biri sayılır.
eserleri
şiir:
nağme-i seher (1871)
yadigâr-ı şebâb (1873)
zemzeme (3 cilt, 1883-1885)
tefekkür (düzyazı ile karışık, 1888)
pejmürde (düzyazı ile karışık, 1893)
nijad ekrem (2 cilt, anılarla birlikte, 1900-1910)
nefrin (1914)
roman:
araba sevdası (1896-1963)
öykü:
saime (1888)
muhsin bey yahut şairliğin hazin bir neticesi (1890)
şemsa (1895)
oyun:
afife anjelik (1870)
atala yahut amerikan vahşileri (1873)
vuslat yahut süreksiz sevinç (1874)
çok bilen çok yanılır (1916)
düzyazi:
talim-i edebiyat (1872)
takdir-i elhan (1886)
kudemaden birkaç şair (1888)
takrizat (1896)
recaizade mahmut ekrem
araba sevdası adlı eseriyle osmanlı tanzimat fermanı ile başlayan batılı olma hevesleri ve batı yalakalarıyla çok güzel dalga geçmiş yazardır.
(bkz: şevki yok)
konu olarak intibahla büyük benzerlikler gösteren, araba sevdası isimli romanın yazarı
(bkz: cok bilen cok yanilir)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?