plaza insanları

mecidiyekoy, levent ve maslak ucgeninde konuslanmis olan plazalarda hayatlarini idame ettiren insanlardir. kadinlari her zaman full makyaj, sabahin korunde nasil oluyorsa kuafor elinden cikma saclari ve mini etek gomlek kombinasyonu ile erkek bireyleri ise takim elbise, trasli bir yuz ve joleli saclari ile kendilerini gostermektedirler. genelde hepsi birbirlerine benzerler, sikici bir yasamin yansimasi her zaman yuzlerinde gorulur. hepsinin gonlunde bir hafta sonu tatili heyecani vardir.

pink floyd un the wall albümünde anlatilan duvar cesitlerinden en acimasiz olanina hapsolmus insan grubu. görüntüleri standarttir, hayattaki emelleri standarttir, zevkleri standarttir cunku bunlarin hiçbiri bu insanlarin karar mekanizmalarina bagli deildir. populer kulturun, modanin, best seller kitaplarin bir baska ifadeyle kapitalist sistemin gündelik hayati duzenleyen carklarinin yarattiği girdabin içinde oradan oraya savrulurlar. cogu aslinda alti bos olan karakter ozelliklerine sahip olduklarini vurgularlar. (amerikan tarzi rekabetcilik, iddiali bir agresiflik, temelsiz ve manasiz özgüven) en buyuk çelişkileri sisirilmis bir özgüvene sahiplermiş gibi görünse de yalnızlıktan ve gulunc duruma düşmekten ölesiye korkmalaridir. hastalikli bir güç anlayişi olan mülkiyet arzusuyla kontrolden çıkmışlardir. ama aralarinda en acikli olanlari butun bunlarin farkinda olduğu halde bu girdaptan ve duvarlardan çıkamayan bunun içinde her geçen gün hayata daha da yabancılaşan modelleridir.

(bkz: istasyon insanlari)

(bkz: plazoid)

siz hic bu kadar gereksiz insani bir arada gördünüz mü?

oksijensizlikten ve temiz hava yoksunluğundan sosyal zeka düşüklüğü yaşayan, ortalama maaşlarla nasıl o kadar iyi giyindiklerine şaşırdığım bir kitledir.
genel olarak hayatlarında bir şiir kitabı bile okumamışken, sürekli şiir mısraları tweetlerler.

2 yıldır bir plazada çalışıyorum, çok da seviyorum işimi. 15 yıldır çalışan da var aramızda. sosyal zeka, kapitalist düzen, efendime söyleyeyim standartlık vs geçelim bunları. para ve çevrenizin olması yeterli, nerede ya da nasıl çalıştığınızın önemi yok.

uzun asansör kuyruklarında heba olmuş hayatlar.

genellemeye maruz kalan insanlardır. fakat her genelleme gibi bu genelleme de yanlıştır.


not : plaza insanı değilim.