ongun

eski turkceden yadigar kelime.

1 . çok verimli, bol, eksiksiz:
"malı ongun olanın adı angın olur."- atasözü.
2 . yarar duruma gelmiş, bayındır.
3 . mutlu.
4 . kutlu, uğurlu.

tdk.

ilkel toplumlarda topluluğun kendisinden türediği sanılarak kutsal sayılan hayvan, ağaç, rüzgâr vb. doğal nesne veya olay, totem.

(bkz: arma)

(bkz: ongun besi suyu)

eski türklerin tengricilik inancında, içinde bir ruh’u barındıran bir cisime verilen isimdir. diğer eski inanç sistemlerinde de bulunan totem ile karsılaştırılabilir. aynı amerika yerlilerin totemleri gibi, eski türk boylarınında her birisinin kendine özel bir ongun’u vardır. bu genellikle kendi boylarını koruduğuna inandıkları kutsal bir havyan türü ya da büyük bir atalarının ruhunu barındırdığına inandıkları bir cisimdir.

azerbaycan’da, ongun-geleneliğinin islamdada uzun zaman devam sürdürüldüğünü kanıtlıyan eski türk mezarları bulunmaktadır (en yenileri 16’ncı yy.). her haliyle müslümanca inşa edilmiş bu mezarların taşlarında, ölen kişinin hangi boya ait olduğunu gösteren ongun’ları kazılıdır.

(bkz: ipek ongun)(bkz: kızların daha çok rağbet gösterdiği kitaplar)