keman öğretmeni

özdemir erdoğanın türk filmi tadındaki şarkısıdır.hafiften bir sübyancılık sezilmektedir.ama çok acıklı bir şarkıdır.sözleri:

-hazır mısınız?
+evet efendim.
-kemanın akordu tamam mi?
+evet
-baslayalım öyleyse.. fa
-la mi
-re mi fa
-mi’ye dikkat et
+afedersiniz efendim
-sol la si
-la si do la fa

nedir bu duyduğum heyecan
bambaşka bir duyguyla
coşuyor şu an içim
nasıl da parlıyor gözlerim
bir duygu unuttuğum
kaplıyor her yanımı
aşık mı oluyorum
20 yaş farka rağmen..

ben
sana
söylemek
istiyorum ki
ben
seni
öyle çok
seviyorum ki...

seninle birlikte gözgöze
geldiğimiz anlarda bir garip oluyorum
bilmem ne olacak sonum
sana ders vermek icin günleri sayıyorum
aşık mı oluyorum
20 yaş farka rağmen...

-iyi yarından sonra görüşürüz..
+hayır efendim
-perşembe öyleyse
+hayır efendim
+artık dayanamayacağım
-neden,derslere devam etmek istemiyor musun?
+hayır efendim
-peki ama neden?
+çünkü çünkü..ben de sizi seviyorum...

cem adrian bu $arkının muziğinin uzerine tekrardan söz yazıp ismini kar olarak deği$tirip yeni albumune koymu$tur.fena olmamı$.

bana kötü anılar çağrıştıran öğretmen cinsidir. keman çalmaya heves ettiğim vakitti o sıralar. cumartesi günleri saat 19:00da keman derslerim vardı artık. keman öğretmenim 50-60 yaşlarında, adını hatırlayamadığım bir kadındı. ders başlamadan 1-1.30 saat önce gelir; kek kurabiye götürürken annemle sohbet eder, evinden ve bahçesindeki kedilerden bahseder saat 19:00da da derse başlardı bu kadın. o konuşurken ben de boynu bükük bir şekilde dinlerdim bu kadını. 1 saat olan dersi 1.30 saate uzatırdı. ders bittikten sonra yarım saat daha (!) soluklalanıp -ki soluklanma işlemi boyunca hala çenesi çalışıyordu.biraz sus da motorun soğusun- evi terkediyordu . sağolsun sanat camiası bir kemancıyı kaybetti: keman hevesim bir ay sürdü.
(bkz: beni ne mozartlar ne beethovenlar istedi de varmadım)