fatsa

dogu karadeniz’in nadide illerinden ordu’nun en buyuk ilcelerinden biridir.bir sahil kasabasi gorunumundeki yer hem insanlari hem de doga guzelligi ile insanda sicak bir tebessum uyandrir.ayrica findik yetistiriciligi de on plandadir.dunyaca unlu kaplicasi da gorulmeye degerdir.karadenize dokulen irmaklarin cevreledigi yer ayrica pek cok doga sporunun yapilmasina olanak saglar.

kadir inanir’in memleketi olarak bilinen sirin yer.

ordu’nun bir ilcesi.

hekimoglu turkusunun ait oldugu yore.

kendisini ordu’dan bagimsiz gibi gormek isteyen ilce.fatsalilara sordugunuz zaman orduluyum demezler, inatla fatsaliyim derler

unye’nin komsusu.

1980 darbesine gelinen surecte,fatsa sosyalist cumhuriyeti adinda bagimsiz bir devlet kurmaya calismis ilce..

unyeye komsu ve 15 km uzaklikta bir sahil sehri

kulturel acidan belki de turkiyenin en iyi tasra ilcesidir. 80 donemi siyasal olaylari esnasinda tavrini cok net bir sekilde ortaya koydugu icin uzun sure devlet tarafindan oldukca baskici bir sekilde yonetilmistir. (kaymakam atamalari, okul mudurleri hep bu siyasi izi silebilmek adina 80’lerde fatsa’nin fikri olusumuna tamamen zit sekilde olmustur)
dogal olarak cok guzel bir yerde olmasina ragmen yanlis kentlesme politikalari neticesinde bunu degerlendirememis, ancak bir kac yil once baslayan sahil yolu projesiyle hayata donmus, simdi adeta bir fransiz sahil kasabasini andiran gezilesi, gorulesi ilce. turkiye’nin en eski ve en buyuk kutuphanelerinden birine sahiptir.

her sene bıkmadan usanmadan yaz tatillerimi geçirdiğim ordunun süper düper ilçesi.. meydanıyla, borsa cafesiyle, mavi deniziyle, bolamanıyla, muhteşem sahiliyle alışkanlık yapar..

karadenizde bir donem icin komunizmin kalesi olmus olan ilce.

(bkz: fatsa li osman)

fasulyesi unlu olan yer.

quantitatif dostumun bize çok anlattıg ama bir türlü bizi götürmediği yer

sahilde ufak salaş bir meyhanesi vardı.yürürken aksayan bir de sahibi.gül ağacı fıçılarında saklanmış biralarını ve tuza batmiş fıstığını yerken hiçbir şeye özlem duymazsınız.bir de bıyıkları içtiği samsun cigarasından sararmış,konuşurken titreyen kasketli amcanın malum günlere değinen sohbeti mezelerin en lezzetlisidir.bilmem hala ordalar mı?sanırım biraz modernleşti oralarda.artık denizle insanlar arasından kalın bir yol geçemekte.ama hala asırlık ağaçları durur, göğüslerini rüzgara gere gere.ve hala eski günlerinin hatıralarını yüzlerindeki çizgilerde saklayan solçular.saklanır gibi dururlar ama sakınırlar.korkularını denizden gelen meltemlere nefes alıp verirler.bulutlar kadar yoğundur yüreklerinde ki duygular.bundandır sık sık yağmur yağması.hatta güneşli bir günün öğlesinde bile gök dayanamaz ağlar da verir sıkıntısını.çakal düğünü diye anılır bu saatler.az sonra nelerin olacağını anlarsınız,zaten her kez uzman gibidir hava durumunda.asıl köylerinden gelir bu özlem.fatsa köylerden gelen ırmakların en verimli ovasında kurulmuştur.ırmaklar mı?aksa yukarı aksa.vermem seni ellere ’ordu’ üstüme aksa.

<bkz ordu>

kendilerini ordulu saymayan insanların olduğu güzel yer.
*onlar fatsalı, ordulu değil..bi de ünyeliler var tabi böyle düşünen.

(bkz: 11 temmuz 1980)

(bkz: fikri sönmez)

fikri sönmez’in küçük rusya yapmaya calıştıgı ilçe.