dibini gör

uzun zamandir underground’da calismalar ureten ve konserler veren bir grup zardanadam. bu onlarin ilk ulusal dagitima gecen albumleri ama daha oncesinde cikardiklari iki "korsan" album var, isimleri de "korsan" ve "tamambocegi". "sureyya" ve "sevgililer gunu" isimli iki tane de single’lari var. ozellikle ’sarisinlar boktur’ ve "dibini gor"e dahil ettikleri ’tamambocegi’ isimli sarkilariyla belli bir kitleye de sahipler. sessiz ve derinden ilerleyen grubun nami simdi yeraltindan cikip ana akimda yerini bulacak gibi gorunuyor. grubun her sozunden her notasindan samimiyet akiyor. severek caldikari ve calmadan yasayamayacaklari o kadar belli ki, sempatiyle yaklasmadan duramiyorsunuz. ama diger yandan son zamanlarda cikan turk rock albumerine gore o kadar "eskiye ait" duruyor ki albumun yzerinde yazan 2005 tarihini kontrol ederken buluyorsunuz kendinizi. grubun muzigi "acaba turkce rock yapilabilir mi" diye kendi kendimize sordugumuz ve mavi sakal’i, objektif’i, bulutsuzluk ozlemi’ni, hardal’i, kesmeseker’i ve benzerlerini teybimizden eksik etmedigimiz zamanlari animsatiyor. nostalji yasamak isteyenler ve halen daha bu tarza gonul verenler icin bulunmaz bir firsat diyebiliriz. albumun produksiyonu mavi sakal’in -bence- efsanevi solisti tibet agirtan tarafindan yapilmis. one cikan parcalar; ’gucetapanlar’, ’dibini gor’ ve ’tamambocegi’. keske ’sarisinlar boktur’u da koysalarmis. (grubun eski albumlerini komple indirebileceginiz websitesi: www.zardanadam.com).

sözleri de aynen şöyledir:

bir dipnot bile olamadan, koca şehrin hikayesinde, yıllarca sürüklendik durduk.
kalın bir kitaptı hayat, altını çizdiğimiz yerleri oldu, bazen okumaktan yorulduk.

dibe vurduk yine, çok pis vurduk;
canı yandı dibin bile, mahcup olduk.
dibini bulduk şişenin yine, dipte kendimizi bulduk.
aşık olduk fena halde, dibin tadına vurulduk.

bir dipses bile olamadan, şehrin gümbürtüsünde, yıllarca sürüklendik durduk.
kavanoz dipliydi dünya, onu zaplayanlarımız oldu, bazen fena vurulduk.

dibe vurduk yine, çok pis vurduk;
canı yandı dibin bile, mahcup olduk.
dibini bulduk şişenin yine, dipte kendimizi bulduk.
aşık olduk fena halde, dibin tadına vurulduk.

kaç kez ıskaladık hayatı, direğin dibinden gitti şutlar...
aşağıladık ütopyaları, dipte bekliyordu umutlar...
dibini gör, dibini gör, dibini gör, dibini gör...

dibini görmeyen sikimi görsün diye bir laf vardır bir de içki alemlerinde.

(bkz: ölümü gör)