aynı lambalar

murathan mungan $iiridir..

kibritle oynarken yangin cikaran sarsak yillar
bir daha hiç geçit vermeyen veda sözleri
yillarin siradaglarinda uzaklasti bizden
yüregimizden kopup giden ayrilik trenleri
biliyorum ayni lambalarin aydinlattigi yalnizlikta geçti
aldatilmis duygulardan ayri ayri geçerek vardigimiz korunakli siperler
senin içini ürperten geceleri ben duymadim mi icimde?
hayat herseyi alir sanirken
oyunlarimizi islatan yagmurlarda kaldi
bir bizim icat ettigimiz saatler
ilk ögrenilen yalnizlik aslinda geç kesfedilir
dalgin resimlerin derinlestirdigi mazi
gün gelip bütün zamanlari ele geçirdiginde
anlarsin baskalariyla giden bizden calinmis günler
ne zamandir buradayim
gel öp beni
neredeysen ve nasilsan önemi yok gel öp beni
birbirimizi bagislayacak, birbirimize yeni sözcükler bulacak
ölmeden önce yeniden görüsüp konusacak yasa gelmedik mi?
ikinci ukun saatindeyiz simdi
gözlerim trenlerde, gel öp beni..