anlamaya inanmak

kisi yasarken cevresinde olup biten herseyi, kendi zeka kapasitesi ve hayat gorusu icinde degerlendirir. bunlarin icinde kendi hayat gorusuyle alakali olmayan seylerle de karsilasabilir...bunlari anlayarak reddetmesi dogal, dogru ve hakli sonuc olacakken, bunyesini hic bunlari degerlendirmeye zorlamaz.
fakat bu dunya, insanogluna oyle sadece bizim goruslerimizden bir demet, seklinde de sunulmaz ...karsimizdaki insanlari, fikirleri veya gorunusleri bize ters gelen butun olaylari en azindan bunlar hakkinda yorum yapacak ve bunyemizin bunlari neden reddettigini aciklayacak kadar fikir sahibi olmak, bize toplumda sayginlik ve kendimize guveni de saglayacaktir...kisi kendine cazip ve sempatik gelenleri anladigi kadar, bunun aksi olan ve sadece, seklen reddettigi seyleri de anlama kapasitesine sahiptir.
ben anlamiyorum bunlari deyip kestirip atmak, kisiye hicbir sey kazandirmaz. once, anlayabilecegine inanmak lazimdir ’anlamak’ kabul etmek demek degildir...anlamaya, anlayabilecegine inanmak ve bunun icin on yargilardan kurtulup, biraz daha zor bir sekil olan ’anlamaya calismak’ ugrasisinda bulunmak, kisiye insanlik boyutunda zenginlik katacaktir...
bir gun gelir,- iyi kardesim anlamak istemiyorsun, biz bunu anladik ta, sen bu anlamak istemedigin konu hakkinda ne biliyorsun bakalim? diye sorarlar oyle adama...
hazirlikli olmak lazim tedbirli olmak lazim bu durumlar icin ve kesinlikle <anlamaya inanmak lazim...>

ki$ilik denen davranı$ bilimlerinin etiketi olan durumda,bireyin dogru-yanlıs kaosunda kendine pay cıkardıgında ,elde ettigi sonucların varolanlarla cakı$maması durumunda ,inat edip , sonucu kılıfa uydurmaya calı$masıdır.