beni klavyeden ve oturduğum sandalyeden sıyırıp ilkokuldaki sırama bırakmış bir cümledir.
şair burada bayrağa seslenmiş
"catma, kurban olayim, çehreni ey nazli hilal!
kahraman irkima bir gül! ne bu siddet, bu celal?
sana olmaz dökülen kanlarimiz sonra helal...
hakkidir, hakk’a tapan, milletimin istiklal!"
kahraman irkima bir gül! ne bu siddet, bu celal?
sana olmaz dökülen kanlarimiz sonra helal...
hakkidir, hakk’a tapan, milletimin istiklal!"
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?