çocukluğum

ceyhun yılmazın çok güzel bir şiiridir.

ve en çok seni özledim ben
karşı komşunun sokağa çıkacağı zamanı beklemeni
her teyzeyi annen gibi sevmeni
sanki ayıpmış gibi kimselere söylememeni
ve o bisikleti ilk gördüğünde koşuşunu
yağmurlu bir günde annenin elinden yediğin ekmeği
islanan sokaklara bakıp duygulanmanı
yaz akşamlarında oturduğun kaldırımı
seni bir kez daha görmek isterdim...
hiç konuşmadan..
kısa pantolonlu siyah beyaz halini..
bir lokma boyunu..
diz çöküp yere sımsıkı...
ama çok sıkı
sarılmak sana..
gözyaşlarımı omuzlarına bırakıp gitmek istiyorum şimdi
sana kim olduğumu söylemeden...
arkama bakmadan
ağladığımı sana göstermeden
seni çok özledim
ama çok özledim
çocukluğum.

rus edebiyatının en önemli yazarlarından maxim gorki’nin bir romanı. adından da anlaşılacağı gibi gorki, acıklı ve zor koşullarda geçen çocukluğunu anlatmıştır bu romanda. gorki’yi yakından tanımak isteyenler için güzel bir kitap...

ayrıca bir cahit sıtkı tarancı şiiridir.

affan dede’ye para saydım
sattı bana çocukluğumu
artık ne adım var ne yaşım
bimiyorum kim olduğumu
hiçbir şey sorulmasın benden
haberim yok olan bitenden

bu bahar havası bu bahçe
havuzda su şırılşırıldır
uçurtmam bulutlardan yüce
zıpzıplarım pırıl pırıldır
ne güzel dönüyor çemberim
hiç bitmese horoz şekerim