alttaki yazara soracaklarım var

limon derim, sevgili yazar kardeşim.

ve sırf benden sonra yazacaksın diye, alttaki yazar demiyeceğim. biliyorum, yazarlar o manada yazmamış ama böylesi bile kötü. benden iyi olduğunu, bilakis yazacaklarınla belli edeceksin.

başımdan geçen kısa bir anektod anlatayım.
bundan yıllar önceydi. kardeşimin bir hastalığı var; gece kalkıp uyandırır insanı. neyse uyandırdı beni;
abi dedi, ağzımı bulamıyorum.
sana biraz garip gelebilir ama olay aynen anlattığım gibi. birşeyde diyemiyorum, e hasta çocuk. ziyadesiyle acıktığını ve ağzını bulamadığını söyledi.
demem o ki; sen hiçbir şeyini kaybettin mi?
sevgiye ihtiyaç duyduğunda mesela; kalbini kaybettin mi?
bir insan ağlıyorken, vicdanını mesela.
aklını yada, en lazım olduğu zamanda,
hiç kaybettin mi?
sana ait olan ve senin için çok değerli olan birşeyi kaybettin mi?