alt alta cümle yazıp şair olmak

pek bir anlam ifade etmeyen ve genelde argo kelimelerle suslenmis, imla hatalari ve anlatim bozukluklari ile "dolu" ama ici "bos", dagarcik sinirini asamayan, sahibinin bakis acisi ve darligini bir cirpida ortaya koyan cumleleri yanyana siralayip "yazar" olmaktan hic bir farki yoktur. fakat kendini "yazar" zannedenler sair zannedenlerden bir farkla ayrilirlar, soyle ki; sair zannedenler lise caginda buhranli genc-ciklerdir genelde, yazar zannedenlere baktigimizda ise durum cok daha vahimdir, bunlarin 16 yasinda olanlari da mevcuttur 30 yasinda olanlari da, "holding"de calisanlari da vardir "ogrenci" olanlari da. daha genis bir kitleye hitap etmektedir yazar olma "tutku"su. sayisiz orneklerini ise soyle bir "cevremize" baktigimizda goruveririz. gerci simdi elestirmek biraz tuhaf kacmadi degil, e bir zemin hazirlanmis zaten, bir "akses" var ortada ki bu insanlar guzel guzel siirlerini de yazmakta, yazilarini da. "ee kardesim yazma" mi diyelim gibi bir karsit fikir gelebilir, dogaldir." aaaa ama ,"yazma" deme de, her onune gelene de yazma firsati verme o zaman sen de"...