göğsümde kanat çırpan bir karga var.
güçlükle içime aldığım nefesi sokağa üflerken
siyah, uğursuz tüyler yutkunuyorum.
geniş kanatları kanayan yerlerimde geziniyor.
kalbimden eksilen et parçaları karganın gagasında mı parçalandı,
sevilenin sözlerine mi yakıldı isli bir sunakta?
bilmiyorum.
tüm iç organlarım ucuna taş bağlanmış iplerle sarılı birer yumak gibi.
açık yaralardan taşlar sarkıyor,
sarktıkça ipler geriliyor
ve gerildikçe vücut kanıyor sanki..
şüphe ruhu kemirir, ruh artık kemik.
"bana yapma deme" diyor sevgili,
"özgürlüğüme buşlaştırma bencilliğini."
söyle bana tanrıça,
esinle ki bileyim nasıl anlatılır acı?
sevgimi içinde taşıyan özgürlüğünü sınarken yabancı tenlerde,
aşktan soyunmuş, tutkudan bihaber bedenleri ovalıyor.
"terk etme beni" diyor, "seni terk ettirme" diyorum.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?