gel-gitlidir. sağlıklı insanlar için geçerli bir durum tabi bu. manyak ya da psikopatın tekiyse sevgilisini de diğer paçavra kişisini de sker atar. düşünmez üzerine.
normal insanlara dönecek olursak 2 yönlü düşünür.
1- mantıklı karşılamak: beni sevmiyormuş demek ki; gösterdiği iyi oldu. allah belasını versin, söylenecek tek bir söz bile yok. bitti artık!
2- duygusal yaklaşıp kahrolup delilikler yapmak: beni sevmiyor ki aldattı! neden sevmiyor? ben onun için ailemi yok saydım saçımı süpürge eettim; türlü fedakarlıklar yaptım ama o gitti başkasının koynuna girdi; beni sildi... ama ödeticem bunu o şerefsize.. hayvan herif hayatımı kararttı; acıların en büyüğünü yaşattı! ama önce o karıyı bulup ağzına sıçayım sonra benimkine gelirim.. ya da bileklerimi kesip bu kahpe dünyayı terkedeyim! bitti bu iş!
en kısa hallisi; gerçeğinden örnek vermek en iyisi:
pucca günlük:
(23 08 2011 tarihli yazısı)
" yapacağım şey gayet basit tabii, bir hanfendi gibi bu durumu karşılamak. yüzünü ellerimin arasına alarak, "aşka hiçbir şey engel olmamalı biriciğim, git ve onu al" diyerek, gözyaşlarımı kendime saklamak.
ya da yüzünü ellerimin arasına alarak tırnaklarımı yanaklarına geçirip, "senin ağzını yüzünü sikerim bana bak, bu gözlere iyi bak, gördüğün son gözler bunlar olacak. seni öyle bir işkenceyle öldüreceğim ki tarih kitapları bile yazacak, anladın mı amık!" demek olacak.
sanırım ikinci seçenek benim için daha uygun, derin bir nefes aldım, "söyle" dedim, kulağımı ona doğru uzattım. "ya aşkım, burada içki paralı mı parasız mı?" diye sordu.
ben burada kafamda 50 tane film sahnesi canlandırayım, herifin düşündüğü şeye bak, gerçi sevindim yalan yok, hatta çok sevindim en azından beni bırakmıyor garip bir halde diyerek."
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?