abla

"abla olmak" bir veya birden fazla kisilerin ablasi olmak demektir, ailede...
doganin icinde, kendiliginden olusmus ama doga ustu yetenekler isteyen kutsal bir olaydir, gercekten de...
sahsimda tasidigi anlamlar ise soyledir;

abla; kendisi de cocuk oldugu halde cocuk parkinda kendi oyununu ozgurce oynayamayan, gozu hep kardesinde olmasi gerekendir.

abla; diger kardeslerin hic, oyle bir zoru olmazken, oyuncagini, yiyecegini, sekerini, cikletini onlarla paylasmak zorunda olandir.

abla: on tekerlek misali, arkadan gelecekler icin duzgun yollar acmakla sereflendirilen kisidir.

abla: kendi asklarini, kendinde saklamak durumunda olan ama kardeslerinin asklarina, hayal kirikliklarina, husranlarina ablalik etmekle kendini yukumlendirilmis sahsiyettir.

abla: ailesinin, "biz onlarin ailesini tanimiyoruz" seklindeki sacma gerekcesiyle(!) arkadaslarinin evine bile gondermedigi, ama kendi makus kaderini onlar yasamasin diye, gogsunu siper edendir.

abla: bazen, kardesinin bosanma mahkemesinde, hic istemedigi halde seklindeki dayatmasiyla ici kan aglayarak sahitlik edendir.

abla: bazen, karni burnunda oldugu halde uzerine buyuk risk alarak, kardeslerinin sen de aramizda ol talebini kiramayarak, cinarcik’a onlarla gezmeye giden, donus vapurunda da dogum sancilarina yakalanip, az daha bebegini vapurda doguracak olandir.

abla: bazen, kardeslerinin kendisini arayip aramamasini hic dert etmeyen, aradiklarinda cok mutlu olan aramadiklarinda onlara sitem etmeyen, onlardan hergun haber almak icin maasinin neredeyse yarisini telefon faturalarina yatirandir.

abla: bazen, ailesinin hala daha - su kardesinle konus sonra bizi ara durumunu bize anlat! dedigi insandir.

bu satirlarin yazari, kendi ablaligini anlatmistir, bu basligin altinda...dusunmustur bunlari okuyanlar da bir seyler bulabilir kendi ablaliklarinda...
evet zordur abla olmak, ama tanrinin bir lutfudur gurur verir kisiye, sadece abla olanlarin daha derin anlayabilecekleri gibi...