abi cd lazım mi

kadıköy de oturanlar bilirler rıhtımın karşı caddesindeki arada bulunan pasajın içindeki tüm dükkanlarda her nevi cd bulunabilir.fakat pazarlama stratejileri gereği bu işletmelerin hemen hemen hepsinin cadde üzerinde bir çığırtkanları bulunur.genelde abi cd lazımmı diye yaklaşarak insanın tipine göre ihtiyacı olacağı cd çeşidini tahmin ederler ve size nazikçe önerirler.

birgün evde lan şimdi canım nasıl need for speed underground çekti diye yakınmamdan usanan arkadaşım oğlum hadi kap gel şuradan oyunuda kapışalım demesine verdiğim yanıt yine gayet kibardı.’siktir lan göt sen git ben niye gidiyorum’ derken adeta başıma gelecekleri önceden hissetmiş gibiydim.olayı neticeye bağlamak için yine o ulvi oyuna başvurduk ve ben eşortmanımın cebimde 10 ytl ve yarım paket sigara ile evden çıkarken hem her seferinde makası seçen aklımı sikeyim diye düşünüp hem de satıcıyı nasıl makaraya alırım diye planlar yaparak yola koyuldum.

pasajın oraya geldiğimde kunduz bir tip görememenin verdiği şaşkınlıkla genç bir elemana ’lazım lan bu sefer lazım a.q.’ demişim ki kesinlikle kendimde değildim.

sik gibi kalmamla pasajdaki dükkanların her birine cd varmı diye sormak için girmem toplamda 8-10 dakikaya tekabül etti.hepsinden aldığım yanıt aynıydı ’yok’.çıldırmak üzereydim kabus gibiydi herşey. yıllarca istanbul halkının en az yarısına cd satabilmek için taciz eden piçler bana cd satmamak için adeta sözbirliği yapmıştı.alayınızın siluetini sikeyim diye haykırıp pasajdan çıkacakken bir ordu polisin ortama dahil olmasına bu kadar sevineceğim hiç aklıma gelmezdi.

polis bana ’sen ne arıyorsun burada kimliğini göster’ demesine aldırış etmeden mevzunun bana özel kişisel bir ambargo olmadığını anlayan bünyenin yüzümde oluşmasına sebep olan pis tebessüm karakola götürülene kadar devam etmişti.

akşam eve döndüğümde yarın akmara cd almaya kimin gideceği konusunda taş kağıt makastan daha ciddi birşey yapmamız gerektiğine karar verdik ve dart atmaya başladık.