Videoyu da gördüm, çok soğukkanlı ve canice bir hareket. Nasıl bir kafayla bu davranışları sergiliyorlar anlamış değilim. Bu gibi bir davranışın olası sonuçlarını kim kaldırabilir?! Çocuğa çok üzüldüm. Arkadaşlarına da çok üzüldüm. Bir daha aynı güven hissiyle asla orda dolaşamayacaklar. Şu anda hayatta kaldığına seviniyoruz mecburen. Oysa tepki vermemiz için illa yerden söktüğü kaldırım taşıyla bir çocuğun kafasına vurması gerekmiyor. Toplum olarak çocuklara uygulanan şiddete karşı çok mu hoşgörülüyüz diye düşünüyorum bazen. Haydi taş olmasın, hayati tehlike ihtimali olmasın, yaralanma ihtimali de olmasın diyelim. Kimin bir çocuğun mutlu bir anını bozmaya hakkı var?
Samsun'da bu kadar şiddet içerikli olmasa da böyle abuk subuk bir olay benim de başıma gelmişti. 14 yaşındaydım, yolda yürürken bir anda başımda ani bir acı duydum. Bir de çınlama şeklinde bir ses. Ne olduğunu anlamaya çalışırken arkamda 40 yaşlarındaki bir adamı ve sağ elinde salladığı cam (veya onun gibi ışık geçiren ağırımsı bir madde) boncuklu tespihini gördüm. Kahkaha atıp gitti. Hala o ses ve o iğrenç gülüş hatırımda. Neden yolda yürüyen bir kız çocuğunun başına tespihle vurursun? Şimdi bu adam anormal midir, değil midir? Bu insanları neden aramızda barındırıyoruz? Ben hukuk kısmını da geçtim artık işin. Bu adamı serbest bırakan bir ülkede adalet konuşmak garip oluyor. Ben artık işin başka bir kısmındayım. Neden bu insanların arkadaşları var? O adam kahvehaneye gittiğinde neden okey oynayacak insan bulabiliyor? Niçin selamını alan insanlar var? Hadi şikayet etmiyoruz, tamam. Millet olarak sorunları bildirmeme gibi bir huyumuz var. Madem bu insanları ötekileştirelim. Kimse yüzüne bakmasın bunların. Toplum da bilsin ki bu adam tehlikelidir. Herkes de çoluğunu çocuğunu uzak tutsun. Bir ders almamız için illa birinin canından mı olması gerek?
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?