"judas priest’e giden arkadaşların tüm çemkirmelerini bir kenara atıp uçarak gideceğim konser" (geç kalmış tanım)
risingson, angel, inertia creeps, mezzanine, karmacoma, safe from harm, teardrop ve daha nicesini canlı dinlememe fırsat vermiş, tek kötü tarafı kısa sürmesi olmuş efsanevi olay. park ormanın ses sistemine rağmen harikaydılar, coşturdular, coştuğumuzu gördükçe vuu biz en son 10 yıl önce gelmiştik yine gelelim ya iyiymişsiniz siz moduna girip onlar da coştu, çeşitli şarkıların konser versiyonları farklı ve daha güzeldi, türk kızı dansetmeyi bu kadar severken arkalarından sıkı sıkı kavrayıp kıpırdatmayan apaçi erkek arkadaşları gereksizdi. gönül isterdi herkes kımıl kımıl olsun, angel çalarken yumruk havada bağıra bağıra yuuuuuuu arrr mayyy encıl lavyulavyu demesinler anathema fragile dreams çalıyormuş gibi, ama onlar da tuzu biberiydi işte.
tadı damağımda kaldı kısacası. arkada geçen yazıların tam metninin de merakı içersindeyim.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?