şartları zorlayıp çocuk yapardım.
canlının 2 misyonu var:
1) daha uzun ve daha rahat (doğanın direncini kırarak) yaşamak.
2) sağlıklı genlerini kendinden sonraki kuşaklara aktarmak.
organizmadaki hemen hemen tüm biyokimyasal faaliyetler daha fazla enerji ve iş kapasitesine sahip olmak için yapılır. üniversitedeki hocamın kabaca tabiriyle canlılık fosfat aldım fosfat verdimden ibarettir. istisnasız her canlı tür içi ve tür dışı ayrımı olmaksızın diğer canlılara üstünlük sağlamak için taşıyabileceği maksimum enerjiye sahip olmaya çalışır.
yarın öleceğimi biliyorsam ve hala sağlıklı düşünebiliyorsam yarışın benim için ne kadar anlamı kalmış olabilir ki? ancak mücadelenin tamamen sona erdiğini düşünmüyorum. moleküler düzeyde ben ölsem dahi diğer ölü/canlı organizmalarla rekabete devam eden genlerim çocuğumda var oluyorsa yarıştan kopmamışımdır.
daha da uzun yaşayamayacaksam sanırım çocuk yapmak en "doğal" tercih.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?