varlığım türk varlığına armağan olsun

zamanında atatürk tarafından kullanıldı diye halen geçerliliği olması gerektiği zannedilen ifade. atatürk bu sözü söylemiş ama bakalım ne düşünmüş ardında. atatürk bildiğim kadarıyla yalın konuşan birisi değildir. her sözünün ardında bambaşka anlamlar yatar; onun sözlerinin her biri içinde deryalar barındıran sözlerdir ve her biri de siyasi olarak duruş olarak zamanında söylenmesi gereken şeylerdir.

bence, zamanında bunların söylenmesi gerekiyormuş. o zamanlar türk halkının bunları duymaya ihtiyacı varmış. atatürk de halkı -tabiri caiz ise- gaza getirmek için bu sözleri sarfetmiştir. çünkü halkın gaza gelmesi gerekiyormuş. aynı "ne mutlu türküm diyene" gibi. ama bunun şu an bir geçerliliği var mı tartışılır. bu kavram hala atatürk zamanındaki gibi mi anlaşılmalıdır tartışılır. bu kavram niye gelişmez, tartışılır...

ps: tamam belki yanlış düşünüyorum -size göre- ama neden bu tahammülsüzlük? belki de sizin düşündüğünüz gibi. ama niye bu kadar zor diğer belki’yi düşünmek? olmuyor kardeşim, ben bunu yüreğimde hissetmiyorum, suç benim mi? zorla mı sevmem gerekiyor? kabul edemiyorum ben. varlığımı türk varlığına değil de, tüm insanlığa armağan etmek istiyorum belki de ben? bu tüm insanlığın içinde türkler yok mu yani? ben varlığımdan tüm milletlerin faydalanmasını istiyorum kardeşim? kaldı ki, ben bir türküm işi illa ırka getirecekseniz..