tek başına yaşamak

faliyete gecirene kadar her bireyin can attigi "ozgurluk, serbest yasam, eve gec gelme" aktivitelerini dusundukce kalp atislarinin hizlandigi ve fakat faliyete gecince sanildigi kadar "super" bir olay olmadigi, aile ile birlikte yasanilan ev sinirlari icerisinde ustlenilmesi gereken fakat ustlenilmeyen sorumluluklarin kat kat fazlasini ustlenmeye calisip bir sure sonra zorlamaya basladigi, zaman zaman iki cift laf edecek insan bulamayip, anne babayla gerceklestirilen koyu sohbetlere ozlem duyuldugu, "eve hatun getirirm, tuvaletin sifonunu cekmem, ciplak gezerim" gibi dusuncelerin bir sure sonra anlamini yitirdigi ve cok yalnizim be sozluk diyerek deli deli dolandiran bir aktivitedir tek basina yasamak.