rafet el roman versıyonu:
sevgilim her sabah hüzünle başlar
her gece uzun soğuk üşüyorum
ne zaman biter bu hasret
ne zaman diner bu özlem dön artık
şu an son mektubun elimde
gözyaşların da var üzerinde
yazarken ağlamışsın sevgilim
dayanmaz buna yüreğim
aklımda son veda günü
duruşun bana bakışların
gözlerinden dudaklarından
öperim seni öperim
o tatlı hem acı sözlerin satırların
okurken ağladım yüreğime sakladım
ne olur üzülme mutlaka döneceğim
sevgimiz uğruna yaşıyorum ayaktayım...
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?