özdemir asaf $iiridir..
sevinci kapıştılar taşımayı bilmeden,
şimdi bilen yok, nerede oturuyor.
köyün delisi hüzün, yalnız kaldı yollarda
adam-adam sınayor, arayor yoldaşını...
kıskandıran özlemi, yüzünden okunuyor.
görünüp siliniyor o günden beri
sevinç bir an gözlerde, dudaklarda,
yerini sevgilisi hüzün’e bırakıyor..
sevinç’se uzaklarda, hep uzaklarda,
şöyle bir görünüyor, hemencecik uçuyor.
işte o günden beri gözlerde, dudaklarda
hüzün, aramaktadır, yitik yavuklusunu,
o günden beri sevinç yerinde durmaz
ve kişiliğini ararken uzaklarda
o günden beri kimliksiz hüzün olmaz.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?