sessizce

cem adrian $arkısıdır..


hala saklı bir yerde o görmediklerin
hiç bilmediklerin
içimdeki acılar..

hala kaldı bir yerde o hissetmediklerin
hiç sezmediklerin içimdeki a$k
geçmi$i hatırlatır..

hatırlatır bu yağmurlar..
bu yağmurlarda kaybetmi$tim seni..

ve karanlığı hatırlatır..
hatırlatır bu ruzgarlar..
bu ruzgarlar alıp gitmi$ti seni..

ve $imdi sokaklar sokaklar yanlızlığa çıkar
gece olunca bir $eyler çöker yer yuzune
soğuk ıssız,sessizce..

neden hep pencerede bekleyince daha çabuk gelir sanır o bekleyenler?

neden o kaldırımlarda yuzlerini göremediğim insanlardan biri sanırım seni?

sen bilmezsin nasıl olur insan
nasıl olur aysız gece
yalnızken u$udum sanırsın
aniden ağladığını duyarsın birinin
içinde hıçkırarak sessizce..

ellerin cennetimdi benim..
gözbebeklerinde kendimi görmek istedim
bir sabah güne$ doğarken
güne$e gülümsemek
güne$ batarken ba$ımı omzuna dayayıp kapamak gözlerimi dunyaya..

kapkaranlık bir gecede saçların ellerimde
ay ı$ığının ı$ığı yansırken kirpiklerinden yüzüme
sabaha kadar yanında uyumak isterdim
bir gece sessizce..

hala saklı bir yerde o hiç görmediklerin..
hiç bilmediklerin,içimdeki acılar..

hala kaldı bir yerde o hissetmediklerin
hiç sezmediklerin içimdeki a$k..

sanki saklı bir yerlerde..
o görmedi..
hiç görmediklerin..